E entón sorrín, por todos os bós momentos, polos malos, porque non importa o mal que o pasases ou o ben que te sentises, o moito que anheles algo ou o aire que che faltou ao rirte de tí mesma por seren tan tonta como para cometer a atrocidade de sentirte mal, porque sempre hai un bo momento para sorrir. E ese momento é agora. Sorrí.
Libromaníaca
Ola, Gala: ¡Esto é un luxo de cores! ¡Non te pases que te perdes!, Quero decir que cando nun blog hai moitos detalles o máis importante pode quedar un pouco agochado. Eu tamén teño os peixes nun blog de probas (non está aberto) Paréceme estupendo que teñas tantas ganas de escribir e que o fagas tan ben. Eres un bo xermolo dun bo escritor! Saudos ó teu irmán. Un biquiño e, ata outra. Antonia.
2 comentarios:
Anímate a falar dos teus libros preferidos!
Ola, Gala:
¡Esto é un luxo de cores!
¡Non te pases que te perdes!, Quero decir que cando nun blog hai moitos detalles o máis importante pode quedar un pouco agochado.
Eu tamén teño os peixes nun blog de probas (non está aberto)
Paréceme estupendo que teñas tantas ganas de escribir e que o fagas tan ben. Eres un bo xermolo dun bo escritor!
Saudos ó teu irmán.
Un biquiño e, ata outra.
Antonia.
Publicar un comentario