E entón sorrín, por todos os bós momentos, polos malos, porque non importa o mal que o pasases ou o ben que te sentises, o moito que anheles algo ou o aire que che faltou ao rirte de tí mesma por seren tan tonta como para cometer a atrocidade de sentirte mal, porque sempre hai un bo momento para sorrir. E ese momento é agora. Sorrí. Libromaníaca
jueves, 1 de julio de 2010
Grazas!
;)
Dende o noso Blog querémosche agradecer a túa participación.Así,grazas á túa corraboración podemos "seguir adiante."Non te cortes,comenta no noso Blog,proponnos temas dos que falarmos,etc.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario