E entón sorrín, por todos os bós momentos, polos malos, porque non importa o mal que o pasases ou o ben que te sentises, o moito que anheles algo ou o aire que che faltou ao rirte de tí mesma por seren tan tonta como para cometer a atrocidade de sentirte mal, porque sempre hai un bo momento para sorrir. E ese momento é agora. Sorrí.
Libromaníaca
Quero agradecerlle a A.(por razóns de seguridade só escribo a inicial do 1º nome)que me aconsellase sobre como facer este Blog máis entretido,moitas grazas!=P
1 comentario:
Comenta e fálanos do que queiras!
Publicar un comentario