E entón sorrín, por todos os bós momentos, polos malos, porque non importa o mal que o pasases ou o ben que te sentises, o moito que anheles algo ou o aire que che faltou ao rirte de tí mesma por seren tan tonta como para cometer a atrocidade de sentirte mal, porque sempre hai un bo momento para sorrir. E ese momento é agora. Sorrí.
Libromaníaca
Ola, Libromaniacos (non podo escribir con tildes nen enhes porque estou no iPod Touch, americano). So queria lembrarvos que mana remata o prazo do concurso... Gracias.
No hay comentarios:
Publicar un comentario